Gra o tron w Skarżysku, czyli podsumowanie wyborów prezydenckich

Wiele zwaśnionych rodów, niespodziewane zwroty akcji i znikanie ze scenariusza bohaterów, których zdążyliśmy uznać za kluczowych w danym wątku - wybory Prezydenta Miasta Skarżyska-Kamiennej w tym roku to historia jakby inspirowana popularną sagą... 

Kilka dni temu przygotowaliśmy materiał o “fikołkach” w tekście pt. “Kampania wyborcza w małym mieście - od poparcia do wyparcia”, ale tak naprawdę dopiero wyniki II tury wyborów samorządowych w pełni ukazały konsekwencje poszczególnych koalicji. Przypomnijmy, kandydat z KWW Marka Materka, Arkadiusz Bogucki, który nie otrzymał żadnego poparcia od pozostałych komitetów, wygrał z kandydatem KWW Samorząd24, popieranego przez 4 z 6 komitetów,  miażdżącą przewagą głosów. Jak do tego doszło? W przeciwieństwie do autora znanego szlagieru disco - polo, ja wiem.

Rozsądny mariaż

Adam Ciok pierwsze poparcie otrzymał 16.04 od Koalicji 15 października. Kandydat jest członkiem Trzeciej Drogi, więc w tym przypadku można powiedzieć, że było dość naturalny wybór. Wiele na to wskazywało - choćby odwiedziny kandydata u Marszałka, tuż przed I turą oraz późniejsza wizyta Hołowni w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku. Jak do tej pory - wszystko się zgadza. Pewną zadrą w oku niektórych było jedynie to, że Trzecia Droga to również ścieżka, którą podążał Konrad Krönig - ustępujący Prezydent, który, delikatnie powiedziawszy, nie cieszy się przesadną popularnością wśród mieszkańców, czego dowodem są jego ostatnie wyniki - zarówno w wyborach parlamentarnych, jak i samorządowych. 

Zwaśnione Rody

Kolejnym Komitetem, który zwrócił się w kierunku Adama Cioka był KWW Karoliny Nowek. W tym zaczęto wyczuwać pewien rozdźwięk - to, że byli oponenci potrafią się porozumieć w imię wspólnej idei może się zdarzyć, ale... Poparcie wywołało spore kontrowersje - byli tacy, którzy przyklasnęli porozumieniu, ale w głowach niektórych pojawiły się wątpliwości - czy utopijna wizja współpracy nie jest tak idealna, że aż nierzeczywista? Gdyby zamiast wzajemnych pochwał, ze strony kandydata Samorządu 24 padło zdecydowane “przepraszam”, a KWW Karoliny Nowek udzielił poparcia, zachowując lekki dystans, sytuacja wydawałaby się uratowana. Jednak nadmierny entuzjazm po obu stronach barykady zaczął lekko uderzać w fałszywe tony.

Krwawe Gody cz. III

Kilka godzin później, w oficjalnym wystąpieniu, Marzena Okła-Drewnowicz, w imieniu Koalicji Obywatelskiej, również poparła Adama Cioka, wskazując na jego młodość i entuzjazm. Nieco starszym wyborcom od razu nasunęło się wspomnienie sprzed lat, w którym posłanka dwukrotnie udzieliła podobnej rekomendacji. Dodatkowo, dosyć niefortunnie uderzyła w wyborców po prawej stronie, podkreślając, że rządy PiS to zagrożenie dla demokracji… W województwie uznanym przez sam zarząd Prawa i Sprawiedliwości za jeden z jego bastionów, był to chyba pocałunek śmierci...

Bitwa Bękartów

I tak oto mieliśmy dwóch kandydatów z niezależnych komitetów: Adama Cioka z szerokim poparciem i Arkadiusza Boguckiego, który oficjalnego poparcia nie otrzymał, ale kilku znaczących działaczy PiS zadeklarowało, że ma ich głos. Dlaczego? Bogucki świetnie rozegrał tę potyczkę, ponieważ w mocno spolaryzowanym społeczeństwie nie można opowiedzieć się po jednej ze stron, drugą wyrzucając poza margines. Owszem, poparli go prawicowi działacze, ale nie dlatego, że o takie poparcie zabiegał, ale głównie za względu na to, że pamiętając, czy to sytuację sprzed 5 lat, czy całą kadencję obecnego prezydenta, żaden z nich nie opowiedziałby się po stronie sympatyzującej z Konradem Krönigiem. 

Bolesne konsekwencje

Płynące zewsząd poparcie dla Adama Cioka, przerodziło się w … niecałe 800 głosów - kandydat w I turze zdobył ich blisko 4500, w II - nieco ponad 5200. I choć frekwencja 21.04 była niższa, to i tak okazało się, że Bogucki zgarnął ze wspólnej puli więcej głosów niż mogłaby podpowiadać statystyka. Na zdrowy rozum, wszystko wskazywało na to, że Ciok przejmie lewą stronę, Bogucki prawą, a środkiem się podzielą (kontrkandydaci za słaby punkt Boguckiego uznawali właśnie jego dawniejsze powiązania z PiSem). Ale rekomendacja posłanki podziałała na wyborców jak płachta na byka - może gdyby autorem polecenia został Jarosław Niziołek, przekaz miałby inny wydźwięk? Dodatkowo, po oświadczeniu wydanym przez Mariusza Bodo o rzekomych próbach rozmów koalicyjnych Adama Cioka z Projektem Skarżysko, Koalicja Obywatelska usunęła się w cień. Nieco urażeni członkowie ugrupowania zamilkli i tylko nielicznymi zdecydowali się powtórzyć apel o głosy tuż przed ciszą wyborczą. 

I w ten oto sposób Adam Ciok, mimo szerokiego poparcia, pozostał sam na wyborczym placu. Kandydat podkreślał, że zaufali mu mieszkańcy - i tu faktycznie, jego wyborcy wydają się pozostać wiernymi swojemu kandydatowi. Reszta, być może na przekór partyjnym nakazom, zdecydowała się poprzeć Boguckiego. Nauczka na przyszłość - partyzancki duch jest cały czas żywy w świętokrzyskiej puszczy i jeśli ktoś nakaże coś mieszkańcom Skarżyska, możemy być prawie pewni, że zrobią oni zupełnie na odwrót.

Strategia Boguckiego, by nie szukać poparcia, okazała się spójna z założeniami jego kampanii, podkreślającymi, że chce on działać poza układem. Zwłaszcza, że jak powszechnie wiadomo, długi trzeba spłacać i rekomendacje ze strony rekinków polityki, mogą taką samorządową płotkę dużą kosztować. Mieszkańcy Skarżyska powiedzieli jasno - nie swoich długów mają już dość...